INSPIRATION

Ένα αυξανόμενο κίνημα στην αρχιτεκτονική κοινότητα πιστεύει ότι ο βιώσιμος σχεδιασμός θα φτάσει τις δυνατότητές του μόνο όταν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε σοβαρά το πώς ένα κτίριο επηρεάζει τους ανθρώπους που διαδρούν με αυτό. Τον περασμένο αιώνα, μεγάλο μέρος τους χτισμένου περιβάλλοντος σχεδιάστηκε με τέτοιο τρόπο που ήταν αποσυνδεδεμένο από – αν όχι ανταγωνιστικό προς – τον φυσικό κόσμο και πράγματι, τον άνθρωπο. Ενώ η βιωσιμότητα έχει γίνει βασικό αξίωμα του καλού σχεδιασμού, μπορούν να γίνουν περισσότερα για να σχεδιαστούν κτίρια και εργασιακά περιβάλλοντα με θετικές επιδράσεις στην υγεία και το ευ ζην: να προάγουν την κινητικότητα, να ελαχιστοποιούν την αποδιοργάνωση και να ενσωματώνουν ή να επικαλούνται τη φύση.

Η δημιουργία μιας απευθείας σύνδεσης με τη φύση παίρνει συχνά τη μορφή «πράσινων» τοίχων, εσωτερικών κήπων ή υδάτινων στοιχείων που φέρνουν χαρακτηριστικά του φυσικού κόσμου μέσα στο χτισμένο περιβάλλον. Εξίσου σημαντικά, τα κτίρια μπορούν να σχεδιαστούν έτσι ώστε να αποσπούν μια απάντηση αποκατάστασης παρέχοντας εξωτερικές θέες και επιτρέποντας στο φυσικό φως να ρέει στο εσωτερικό του κτιρίου.

Οι στρατηγικές περιλαμβάνουν:

• Την εγκατάσταση επαρκών κρυστάλλων κατά μήκος των εξωτερικών τοίχων για να προσφέρουν θέα με προοπτική και να ορίζουν τους κλειστούς χώρους μέσα στον πυρήνα του κτιρίου.

• Τη χρήση κρυστάλλων για να ορισθούν κλειστοί χώροι, ειδικά διαχωριστικών που είναι αντικρυστά με τον εξωτερικό τοίχο.

• Τη διατήρηση των διαχωριστικών των σταθμών εργασίας σε χαμηλό ύψος (52” το μέγιστο) και τον προσανατολισμό των σταθμών εργασίας κάθετα προς τον εξωτερικό τοίχο των παραθύρων.

Υλικά, χρώματα, σχήματα και σχέδια που παραπέμπουν στη φύση είναι ανάλογα της «αληθινής» φύσης, προτρέποντας τους ανθρώπους σε μια συμπεριφορά φιλική προς το περιβάλλον. Ο σχεδιασμός προσφέρει χιλιάδες τρόπους να επικαλεστούμε τη φύση: υφάσματα που χρησιμοποιούν χρώματα, υφές και σχέδια εμπνευσμένα από τη φύση, έπιπλα με οργανικά σχήματα και φωτισμός που μιμείται τα εναλλασσόμενα σχέδια του ηλιακού φωτός και των σκιών. Τα εσωτερικά μπορούν ακόμα και να σχεδιαστούν έτσι ώστε να δίνουν την εντύπωση ότι βρισκόμαστε έξω συνδυάζοντας στοιχεία από ξύλο και πέτρα με άφθονη βλάστηση και υδάτινα στοιχεία.

Επειδή οι άνθρωποι ανταποκρίνονται ψυχολογικά και σωματικά στις ιδιότητες και στις διαμορφώσεις του χώρου, η αρχιτεκτονική προσφέρει έναν διακριτικό, αλλά δυνατό, τρόπο να επηρεάσει την πνευματική και συναισθηματική μας κατάσταση. Οι πιο ευχάριστοι χώροι αντιγράφουν τον χαρακτήρα του φυσικού τοπίου και τον σχεδιασμό πολλών από τις πρώτες κατοικίες – προσφέροντας μια εμπειρία προοπτικής και καταφυγής, συναρπαστικής θέας και προσωπικών γωνιών στις οποίες θα ξεφεύγουν από τη ροή της δραστηριότητας. Οι μεταβατικοί χώροι που δημιουργούν οπτικές και σωματικές συνδέσεις είναι επίσης σημαντικοί και περιλαμβάνουν: κατώφλια, πόρτες, γέφυρες και παράθυρα. Τέλος, ο σχεδιασμός μπορεί να προσεγγίσει την αισθητηριακή διέγερση ενός φυσικού τοπίου έχοντας ποικιλία στο χρώμα, το σχέδιο, το φως, τον ήχο και τα στοιχεία κλίμακας για να μεταφέρει τόσο την πολυπλοκότητα όσο και την καθησυχαστική αίσθηση της τάξης.

Στην ουσία, ένας «ενεργός εργασιακός χώρος» παρέχει μια ποικιλία χώρων σχεδιασμένων για συγκεκριμένους τύπους εργασίας, ενθαρρύνοντας τους εργαζομένους να μετακινούνται από χώρο σε χώρο προκειμένου να εκπληρώσουν διαφορετικούς στόχους κατά τη διάρκεια της εργασιακής ημέρας. Ιδανικά, το πλάνο του γραφείου θα παρέχει επίσημους και ανεπίσημους χώρους συνεδριάσεων με διάφορους βαθμούς «ανοίγματος» ή «κλεισίματος». Τα έπιπλα μπορεί να περιλαμβάνουν πολυθρόνες και καναπέδες μαζεμένα γύρω από χαμηλά τραπέζια έτσι ώστε να επιτρέπουν χαλαρωτικές στάσεις, καθώς επίσης και ένα τραπέζι συμβουλίου και καθίσματα εργασίας. Τοίχοι που μπορούν να γραφτούν ή να καρφιτσωθούν, προσκαλούν τους εργαζόμενους να περπατήσουν σε ένα κοινόχρηστο χώρο για να συσκεφθούν με τους συναδέλφους τους. Ελκυστικές σκάλες συνδέουν τους ανθρώπους καθώς και τους ορόφους.

Ενώ εφαρμόζονται στρατηγικές που θα κάνουν τους εργαζόμενους να κινούνται μέσα στον όροφο, ο σχεδιασμός μπορεί να λειτουργήσει επίσης και ως καταλύτης στην κινητικότητα παρέχοντας αποτελεσματικά, εύχρηστα και με προσαρμόσιμο ύψος γραφεία και τραπέζια στον ξεχωριστό σταθμό εργασίας, σε αίθουσες συμβουλίου και σε κοινόχρηστους εργασιακούς χώρους. Έτσι, οι εργαζόμενοι μπορούν να καθίσουν ή να σταθούν κατά βούληση. Αυτή η ικανότητα να αλλάζει κάποιος τη στάση του έχει σημαντικά σωματικά οφέλη, αλλά προσφέρει επίσης μια αίσθηση ελέγχου και ενδυνάμωσης που οδηγεί στην εμπλοκή και ικανοποίηση τους εργαζομένου.

Κατόψεις που βασίζονται στη δραστηριότητα ή στο γενικό πλαίσιο, ενθαρρύνουν τη σωματική και ψυχολογική υγεία επιτρέποντας στους ανθρώπους να επιλέγουν να δουλεύουν εκεί που προτιμούν. Σύμφωνα με την προσωπική προτίμηση, οι εργαζόμενοι μπορούν να επιλέξουν να αντιμετωπίσουν το έργο εκείνη τη στιγμή σε ένα παραδοσιακό γραφείο ή stand, σε ένα καθιστικό ή σε ένα καφέ ή μέσα σε ένα γραφείο με κλειστή την πόρτα. Προσαρμόσιμα έπιπλα μαζί με ανάλαφρα έπιπλα που έχουν τη δυνατότητα να αποσυναρμολογηθούν, να διπλωθούν ή να τυλιχθούν, προσφέρουν μια συμπληρωματική στρατηγική για την ενθάρρυνση της κινητικότητας και τη βελτίωση της υγείας και της απόδοσης των εργαζομένων.

Η διάσπαση της προσοχής και της συγκέντρωσης ενώ δουλεύουμε προκαλεί άγχος, λάθη και κόπωση. Στα σημερινά ανοιχτά εργασιακά περιβάλλοντα, είναι αναγκαίο να διαχειριστούμε τα επίπεδα θορύβου με ηχοαπορροφητικά στοιχεία: επενδύσεις τοίχων, μοκέτες, ηχοαπορροφητικές οροφές ή ειδικές επεξεργασίες οροφών, επεξεργασίες στα παράθυρα και ίσως, «λευκό θόρυβο». Επιπλέον, το γραφείο θα έπρεπε να προσφέρει χώρους, που δεν δουλεύει κάποιος συγκεκριμένα, για συγκεκριμένη εργασία, που παρέχουν προστασία από τις ομιλίες και τους θορύβους ενός ανοιχτού εργασιακού χώρου. Αυτοί οι χώροι καταφυγής μπορούν να πάρουν τη μορφή δωματίων για μικρές ομάδες, θαλάμων ενός προς έναν και δωματίων ησυχίας όπου οι συζητήσεις και τα κινητά τηλέφωνα απαγορεύονται.

Ενώ ένα ορισμένο ποσοστό των οπτικών και ακουστικών εισόδων μπορεί να είναι διεγερτικό, η παρουσία των τόσων διακυμάνσεων στη δραστηριότητα και στο θόρυβο είναι εξαντλητική – ειδικά για τους σκεπτικούς εσωστρεφείς. Σε ένα υγιές γραφείο, αναγνωρίζεται ότι η συγκέντρωση και η ήσυχη σκέψη είναι μέρος της συνεργατικής διαδικασίας – καταστάσεις που απαιτούν ένα βαθμό ιδιωτικότητας και απελευθέρωσης από την αποδιοργάνωση. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε νέες ιδέες από μόνοι μας και ύστερα δουλεύουμε με άλλους για να αναπτύξουμε τις σκέψεις μας πληρέστερα. Πάντα, είναι σημαντικό να αναλογιστεί κανείς το ευρύ φάσμα ανθρώπων με διαφορετικές προσωπικότητες και διαφορετικές ανάγκες.

Καθώς ο κόσμος συνεχίζει να αστικοποιείται και περισσότεροι άνθρωποι δουλεύουν περισσότερες ώρες σε εσωτερικούς χώρους, συχνά σε υπολογιστή, καθίσταται πιο σημαντικό από ποτέ το να χρησιμοποιηθεί ο σχεδιασμός για να μειωθεί το άγχος, να ενισχυθεί η δημιουργικότητα και να βελτιωθεί η πνευματική και σωματική υγεία. Χρειαζόμαστε σχεδιασμό που να μας συνδέει με τη φύση, που να υποστηρίζει τη βιολογική μας ανάγκη να κινούμαστε και τη συναισθηματική μας ανάγκη να ξεφεύγουμε περιστασιακά για να σκεφτούμε ή να ξεκουραστούμε, εξίσου με το όσο χρειαζόμαστε τα μέσα να μαζευτούν οι άνθρωποι μαζί και να συνδέσουν τις εργασιακές τους σκέψεις και ιδέες.

Πηγή: www.teknion.com